.
نیروی کمکی
از سال ۸۷ که برای پدرم تشخیص فرسایش مغز داده شده تا الان بیماری بسیار پیشروی کرده است. بیش از یکسال است که دچار بیاختیاری شدهاند و از پوشک برایش استفاده میکنیم. هر زمان که نتوانستهام در کنار پدرم باشم، عمدتا فشار ناشی از مراقبت و پرستاری، بر دوش مادرم افتاده است. در حالی که ایشان هم به فشار خون و بیماری قند مبتلاست.
مسلما از این وضعیت شدیدا ناراضیام و نسبت به سلامت مادرم کاملاً نگرانم. در عین حال، تلاش زیادی برای یافتن پرستار نمودم و نتیجهای نگرفتم. کمتر فرد باتجربهای پیدا میشود که حاضر به همکاری باشد. در واقع در کرمان پرستار خوب، نایاب است.
آیا در این مورد تجربهای دارید؟ مرکز یا موسسهای با خدمات پرستاری مطلوب میشناسید؟
.
من موسسات کاریابی و خدماتی را امتحان نکردهام. دلیل آنهم این است که آنها فقط تعهد میکنند اگر راضی نبودیم کس دیگری را معرفی نمایند. من شخصا راه سخت را انتخاب کردهام و خودم جستجو، مصاحبه، و انتخاب میکنم. این کار بسیار زمانبر است و یک کار دائمی است چون پرستاری را که آموزش دادهام یا به شهر دیگری میرود، یا به دلایل خانوادگی دست از کار میکشد یا خسته میشود.
راهکارهای جستجو وانتخاب نیروی کمکی را در وبسایت دردآشنا و کتاب راهنمای مراقبین جلد اول، تحت عنوان «مراقبت از مراقبت کننده» شرح دادهام.
برای مادر شما هم نگرانم. مقالههای فوق به خوبی به این مشکل هم پرداخته است.
.
استخدام پرستار
پدرم مبتلا به فرسایش مغز است و مادرم از او مراقبت میکند. پدرم در انجام برخی فعالیتها خیلی کند است مثلا گاهی برای رفتن به دستشویی چند دقیقه درگیر پا کردن و در آوردن دمپایی میشود و گاهی تا ده بار وارد دستشویی شده و بیرون میآید اما کارش را انجام نمیدهد. گاهی لجبازی میکند، لجبازی برای پوشیدن لباس، غذاخوردن، دارو خوردن. هر زمان که شروع به پرخاشگری میکند، مادرم بشدت مضطرب میشود و نفرسومی لازم است تا اوضاع آرام شود. مادرم اصلا قادر به حمام بردن پدر نیست و گاهی فاصله بین دو حمام یکماه طول میکشد تا یکی از فرزندان فرصت کند و پدر را حمام ببرد. این اوضاع برای مادر که خود هم سالمند است، از نظر روحی و جسمی بسیار آزاردهنده بوده و طاقت او را به پایان برده است.
با توجه به شرایط فوق، به گزینه گرفتن پرستار فکر میکنم اما نمیدانم این کار چقدر درست است؟ آیا حضور یک فرد غریبه فضای زندگی شان را بههم نمیریزد؟ آیا پدر این فرد غریبه را میپذیرد؟ آیا ممکن است اضطراب و بیقراری و پرخاشگریش با وجود پرستار بیشتر شود؟ پرستار مرد مناسبتر است یا زن؟ با توجه به اینکه نحوه برخورد پرستار با بیمار مهمتر از مسئولیتهای دیگر اوست، آیا پرستار درک لازم از شرایط بیمار فرسایش مغز را دارد؟
.
شما درست تشخیص دادهاید که باید نیروی کمکی استخدام نمایید. مراقبت از بیمار فرسایش مغز کار یک نفر نیست خصوصا اگر مراقب شخصا سالمند بوده و خودش نیاز به کمک داشته باشد.
اگر پرستار کارآمدی پیدا نمایید، او مشکلات محیطی و تغییرات رفتاری بیماری را کاملا درک میکند و میتواند محیط سالم و سازندهای بوجود آورد. توجه بفرمایید عرض کردم پرستار کارآمد و با تجربه.
از نظر من جنسیت پرستار مهم نیست. شاید اگر مادرتان احساس حسادت نکنند پرستار زن بهتر است چون هم حوصله بیشتری دارد و هم اینکه احتمال همکاری پدرتان با او بیشتر است. حتما برای پرستار شرح وظایف بنویسید و اطمینان حاصل کنید که مدیریت و نظارت بر کار او فقط توسط یک نفر انجام میگیرد. خواهرها و برادرها و همه اعضای فامیل اگر پیشنهادی دارند باید از طریق همان یک نفر انجام شود.
در وبسایت دردآشنا و کتاب راهنمای مراقبین جلد اول چهار مقاله تحت سرفصل مراقبت کردن از مراقبت کننده نوشتهام و خواندن همه آنها را توصیه میکنم.
.
انتخاب و مدیریت پرستار
مادربزرگم 88 ساله است و بهدنبال فوت داییام که با اوزندگی میکرد کمکم دچار افت حافظه شد بهنحوی که فراموش میکرد داروهایش را بخورد. البته تغییرات خلقی او هم بهدلیل یک سکته خفیف مغزی تشدید شده ولی تکلم و تحرکش نسبتا خوب است. ظرف چهار یا پنج سال گذشته با تجویز پزشک از دارو استفاده کردهایم ولی بهدلیل تداخل با داروهای مربوط به بیماری قلبی او، امروزه هیچ داروی مغز و اعصاب به او نمیدهیم.
مادرم نسبتا سنش بالاست و از مادر بزرگ مراقبت میکند، در مواجهه با ایراداتی که مادربزرگم میگیرد هول میشود و در نتیجه مادربزرگ بهشدت بههم میریزد و خودزنی و فحاشی میکند. پدرم با عصبانیت و به مادرم تذکر میدهد که حال مادرت روز بروز بدتر خواهد شد و توصیه میکند که مادربزرگم را به منزل خودش در قزوین منتقل نموده برایش پرستار استخدام کنیم. پیدا کردن پرستار خوب هم بهدلیل مشکلات خلقی مادر بزرگ کار آسانی نیست.
مهمترین مشکل ما پیدا کردن پرستار خوب و مدیریت اوست. لطفا توضیح بدهید که امور مراقبت با پرستاران را چهطور باید مدیریتکنیم.
.
مشکلاتی که عنوان کردهاید برای بیشتر مراقبین وجود دارد. در پاسخ به پرسش شما باید به دو مشکل کلیدی اشاره کنم. یکی محیط زندگی بیمار ، و دیگری مشکلات انتخاب پرستار خوب و مدیریت او.
در باره محیط زندگی، بر پایه نوشتهتان، چند مشکل وجود دارد. اول مادر شما توان مراقبت از مادربزرگتان را با توجه به تغییرات رفتاری ایشان و به تنهایی ندارند. هیچ مراقبی هر چند جوان یا سالمند نمیتواند یکنفره از عهده این کار برآید. مشکل دوم این است که مادرتان با توجه به سن وسالشان، خودشان به کمک نیاز دارند. سوم اینکه پدر شما تحمل بیقراریها و درگیریهای مادرتان با مادر بزرگتان را ندارند. داشتن نیروی کمکی کارآمد ممکن است از پرخاشگری و شدت تغییرات رفتاری مادر بزرگ کم کند ولی نمیتواند آن را برطرف نماید. در نتیجه درگیری با مادر و پدرتان فعلا ادامه خواهد داشت و این درگیری آسایش هر سه نفر را مختل نموده و از کیفیت زندگی آنها خواهد کاست. البته تغییرات رفتاری مادربزرگ با پیشروی بیماری پایان خواهد یافت ولی تاریخی برای آن نمیتوان تعیین کرد.
راه حل پایدار و مناسب پیدا کردن مراقب کارآمد و جداکردن مادربزرگ از والدین شماست. این جدایی بهتر است در شهری که مادرتان اقامت دارند انجام شود چونکه نگرانی مادرتان از ترک کردن مادربزرگتان برایشان سخت خواهد بود و ایشان را افسرده و مضطرب خواهد کرد. به علاوه، اگر نزدیک یکدیگر باشند، مادرتان میتوانند در کار مراقبت از مادربزرگتان نظارت کامل داشته باشند. نیروی کمکی هر چقدر کارآمد باشد، شما نمیتوانید بدون نظارت مستمر، انتظار مراقبت دلخواه ازایشان داشته باشید.
مشکل انتقال مادر بزرگ به قزوین، علاوه بر نگرانی مادرتان راجع به مراقبت مناسب از ایشان، مشکل نظارت بر کار نیروی کمکی را بوجود میآورد. درصورتیکه فرد دلسوز دیگری در قزوین داشته باشید که بتواند بر نیروی کمکی نظارت کند، میتواند گزینه مناسبی باشد. مادرتان هم در فواصل مناسب میتوانند به قزوین بروند و چند روزی با مادرشان باشند.
و اما انتخاب پرستار و مدیریت آنها، کار بسیار مشکل و وقتگیری است. راههای انتخاب پرستار را در مقالهای که در وبسایت دردآشنا و کتاب راهنمای مراقبین جلد اول نوشتهام به تفصیل شرح دادهام. لازم است برای نیروی کمکی شرح وظایف بنویسید، ساعات کار، تعطیلی، مرخصی، نحوه محاسبه دستمزد و پرداخت، و سایر مقررات را به صورت مدون در اختیار او بگذارید. بهتر است برای تهیه قرارداد از وکیل خانواده کمک بگیرید. و از همه مهمتر بر حسن انجام وظایف او نظارت مستمر داشته باشید.
.
مدیریت پرستار از راه دور
پدرم مبتلا به فرسایش مغز و در مرحله اول بیماری است. من در خارج از ایران سکونت داشتم و الان مدت 3 ماه است که به ایران برگشتهام ولی همسرم درخارج از ایران اقامت دارد. به شدت نگران وضعیت و شرایط بابا هستم. از یک طرف امکان بردنش با خودم میسر نیست و از طرف دیگر خودم هم نمیتوانم برای همیشه نزدش باقی بمانم. پدر با انتقال به سرای سالمندان بهشدت مخالف است و من ماندهام با یک ذهن درگیر که چه کاری درست است؟ آیا راهکار مناسبی بهنظرتان میرسد؟
.
یکی از مراقبین پیشنهاد خوبی کردند. که چکیده آن را برایتان نقل می کنم. اگر پدرتان حقوق بازنشستگی دارند یک نفررا پیداکنید که به عقدشون دربیاید که بعدا مستمری به او برسد. ولی باید ازیک خویشاوند و یا دوست صمیمی خواهش کنید هر از چندگاهی سری بزنند و نظارت داشته باشند.
من پیشنهاد فوق را میپسندم. مهم همان پیدا کردن یک زن میان سال، سالم (که خودش نیاز به پرستار نداشته باشد) و مطمئن است. سر زدن گاهگاه فامیل و آشنایان کافی نیست. کسی باید باشد که بتواند در مورد نیازهای مراقبتی پدرتان نظر بدهد و به همسر جدید و شاید بی تجربهشان در اجرا آن کمک کند.
بهتر است این شخص یک گردان فامیل و کس و کار نداشته باشد که محیط جدید عرصه پذیرایی از مهمانان شبانهروزی شود و نیازهای پدر در بوته فراموشی بیافتد. من نمیدانم شما چند سال ایران نبودهاید و تا چه حد از فرهنگی که نگرانش هستم آگاهید. خوب است در این مورد با دوستان و فامیل مقیم ایران مشورت نمایید.
همچنین توصیه میکنم از یک وکیل کمک بگیرید که هم در مورد نقش فامیل که ناظر بر کار خواهد بود نظر بدهد و اسناد قانونی لازم را تهیه کند و هم اینکه شرایطی را که باید در قرارداد جنبی و در سند ازدواج درج شود تهیه نماید. حقیقتِ اینکه شما فرسنگها دور خواهید بود، قضیه را پیچیده میکند.
امور حقوقی و مالی پدرتان نیاز به بررسی دقیق دارد. مقاله امور حقوقی و مالی وبسایت دردآشنا یا کتاب راهنمای مراقبین جلد دوم را به دقت بخوانید و پیش بینیهای لازم را انجام دهید.
.
استفاده از دوربین مدار بسته
در چه مواردی نصب دوربین مداربسته را توصیه مینمایید؟
.
نصب دوربین مدار بسته را در دو مورد شنیده و تجربه کردهام. اولین مورد زمانی است که شما در تمام ساعات در منزل حضور ندارید و میخواهید بر حسن انجام کار توسط نیروی کمکی استخدامی نظارت داشته باشید.
مورد دوم برای مرحله اول و بعضا مرحله دوم بیماری است. زمانی که عزیزتان تحرک دارد و ممکن است دور از چشم شما به کاری احتمالا خطرآفرین مانند آشپزی دست بزند یا احیانا از منزل خارج شود.
در مورد دوم مناسب است که شرح چنین نیازی را از زبان مراقب دیگری برایتان بازگو کنم. ایشان میگفتند همسرم خوابش خیلی سبک است. من میخواستم اگر او بیدار شده و از جایش بلند میشود خبردار شوم. دروبین مدار بسته در اتاق خواب نصب کردم که در تلفن همراه و رایانه منزل کاملا قابل مشاهده میباشد. خیلی خوب شد و راضی هستم. این دوربینی كه نصب كردم با وایفای[1] از بیرون هم قابل كنترل است و در گوشی تلفن هم قابل رصد میباشد.
[1] Wi-Fi
.
.
استخدام پرستار شبانهروزی
برای استخدام پرستار بهصورت شبانهروزی چه راهکارهایی را توصیه میکنید؟
.
آیا پرستار با بیمار تنها میمانند یا کسانی از بستگان بیمار نیز در منزل بیمار اقامت دارند و میتوانند به کیفیت انجام خدمات پرستار نظارت داشته باشند؟ همانطور که حدس می زنید ابعاد مسئولیتها، نگرانیها، و خطرات متصور کاملا متفاوت خواهند بود. امکان سوء استفاده و آزار بیمار حتما از مهمترین نگرانیهای شماست. متاسفانه تجربه ای ندارم ولی عمق نگرانی شما را احساس می کنم.
بیماری را میشناختم که زمینگیر شده بود. دیابت داشت و یک پای او را قطع کرده بودند. برایش مراقب شبانه روزی استخدام کرده بودند و به خانواده پرستار اجازه داده بود در منزل بیمار اقامت کنند. متاسفانه وضع بسیار بد بود.
توجه خانواده پرستار به بیمار در حد اقل بود. به او آب نمی دادند چون می خواستند ادرار نکند. همیشه گروهی از اقوامشان از شهرستان مهمان بودند و خا نواده پرستار به زندگی خودشان مشغول بودند. بیمار به زخم بسترهای درجه ۳ و ۴ مبتلا شده بود، به او توجه نمی شد، همیشه در اتاق خودش تنها بود، همیشه تشنه بود، و به نظافت او توجه نمی کردند. توجه داشته باشید که او به فرسایش مغز مبتلا نبود و می توانست شکایت کند. تکلیف بیماری که نتواند از سوء رفتار پرستار شکایت کند معلوم است.
توصیه من این است که حتما شرح وظایف بنویسید، از پرستار بخواهید گزارش روزانه بنویسد (توصیه های فراوانی در کتاب و وبسایت وجود دارد) و از دوربین مدار بسته استفاده کنید. سرزده به ملاقات بیمار بروید. و سعی کنید مسئولیت کارفرما و ارتباط با پرستار فقط به یک نفر از افراد فامیل محول شود که امکان لوث مطلب و مشکل برادرتان این را گفت، خواهرتان آنرا گفت برایتان پیش نیاید.